Wypalenie zawodowe jest konsekwencją długotrwałej frustracji, złości i bezsilności wynikającej z intensywnego i obciążającego emocjonalnie kontaktu z drugim człowiekiem, najczęściej w relacji opiekuńczo-edukacyjno-terapeutycznej.
Pojawia się w zawodach, w których efekty naszej pracy zależą w głównej mierze od drugiego człowieka – jego stanu zdrowia, satysfakcji, zadowolenia. Gdy wyniki naszej pracy, niezależnie od naszych starań, nie leżą po naszej stronie.
Jest bowiem granica naszego działania:
- nie zawsze nasza pomoc przyniesie efekt – ktoś ma prawo ją odrzucić
- czasami, gdy choroba postępuje – naszym zadaniem jest wstrzymanie, zahamowanie lub spowolnienie jej rozwoju – nie zawsze z sukcesem – mimo naszych największych starań
- czasami, gdy przychodzą do nas ludzie po pomoc, nie są oni przygotowani na pracę własną, oczekując wyników na już, na tu i na teraz.
I człowieka tak po prostu, ma prawo cholera jasna trafić.
Jednak należy zwrócić uwagę na to, że NIE WSZYSCY się wypalają, ponadto, niektórzy wypalają się w młodszym wieku, inni zaś śmigają w pełni zdrowia psychicznego aż do emerytury. Skąd te różnice?
Wypalenie bowiem jest konsekwencją:
- braku skutecznych technik radzenia sobie z własnym stresem (nikt tego nie zrobi za nas, nawet jak firma zamówi po raz pięćdziesiąty szkolenie “ze stresu”, to nikt za nas nie przejmie odpowiedzialności i steru)
- braku rozdzielenia granic praca-życie prywatne
- nadmiernego zaangażowania i uzależnienia własnej samooceny od efektów w pracy
- zarzucenia hobby, zainteresowań i kontaktów towarzyskich poza pracą (!)
- poczucia niedocenienia, braku nagrody, wkurzenia i długo trwającej frustracji
Przerdzewienie zawodowe pojawia się w przeróżnych branżach i jest raczej konsekwencją rozbieżności oczekiwań i realnych warunków w pracy. To poczucie “Nie tak miało być”, “nie uczono mnie tego w szkole/ na studiach”, “co ja zrobiłem źle, że moje życie ułożyło się w ten sposób?”
To stan będący efektem konfrontacji naszych osobistych oczekiwań względem pracy z rzeczywistością.
Objawy wypalenia i przerdzewienia są podobne:
cynizm,
znudzenie
brak zaangażowania
poczucie bezsensu
spadek zadowolenia z siebie
brak osobistego zaangażowania i motywacji w pracy
poczucie utknięcia, bycia w głębokim kryzysie (czasami nieuświadomiony)
depersonalizacja
To stan, który objawia się podobnie do wypalenia, jednak jego przyczyny leżą zupełnie gdzie indziej – w charakterystyce pracy i naszych wobec niej oczekiwań.
Jak się chronić?
O tym już jutro w naszych mediach społecznościowych, gdzie zapraszamy serdecznie do dyskusji.
Magda
